Спазняемся вечна
Да роднае маці.
Дзе цёпла ад печі,
Дзе светла у хаце,

Дзе водар мядовы
Сунічнага ранку,
Дзе помніць калыска
Яе калыханку

Па роснай сена жаці,
Па стежце напрамкі
Вяртаемся да маці
Як з выраю шпакі
Спяшаемся да хаты
З дарогі бальшакоў,
Нібыта птушаняты
Пад мамшіна крыло.

Дарогі, вакзалы,
Чужые атэлі!
Дзе соладка спіцца – 
У роднай пастелі!

Ад шумных кварталаў,
Ад гулу сталіцы,
Спяшайце да маці,
Дай Бог, не спазніцца!

www.ruminus.ru