Там, дзе вечар на зямлю
 Сыпле зор манiсты,
 Я злаўлю цябе, злаўлю,
 Конь мой наравiсты.
 Праз палеткi i лясы,
 Праз лугi-паляны
 Ты нясi мяне, нясi,
 Конь незацугляны.

 Азiрнуўся ля сяла,
 Палячу да ганка,
 Дзе чаромха разцвiла,
 Дзе жыве каханка.
 Да раcплеценай касы
 I да губ румяных
 Ты нясi мяне, нясi,
 Конь незацугляны.

 Капытом каля вакон
 Сон разбiць дазволю
 I пасля цябе, мой конь,
 Адпушчу на волю.
 Праз палеткi i лясы,
 Праз лугi-паляны
 Ты нясi мяне, нясi,
 Конь незацугляны.

www.ruminus.ru