У месяцы верасні выпала пароша,
Дзед бабу палюбіў, што баба хароша (2 р.):
І крывая, і сляпая, яшчэ к таму злая,
І крычыць, і бурчыць, проці дзеда не змаўчыць (2 р.).
- Убірайся, бабка, у новае белле,
Я ж цябе павяду з сабой на вяселле (2 р.)!
Узяў жа дзед бабку за белу ручку
І спіхнуў дзед бабку з моста ў рэчку (2 р.).
Цяпер, бабка, кайся, трошкі пакупайся!
А як бабка узнырне, то дзед кіем падпіхне (2 р.).
Прыйшоў дзед дадому і пачаў бажыцца:
- Ох, ох, далібог, не буду жаніцца (2 р.)!
Раздумаўся дзедка, у ладонькі плешча:
- А як буду жыў-здароў, яжанюся ешча (2 р.)!
Ссылка на минусовку: