Навальнiцамi лозы нізкія
Прытуляюцца да зямлi,
Дзе i мы с табой падкрынiчныя
Звоны сiнiя узраслi.
Дзе i мы с табой падкрынiчныя
Звоны сiнiя узраслi.

Ой, зямля мая, тая самая
Заiнелая на зары
Рэчка сонная, сцежка санная
Нiбы с печы жар – снегiры.
Нiбы с печы жар – снегiры.

I марозамi, i бярозамi
Я прывязаны да тябе
Я табой зямля заварожаны
I належу адзiнай табе.
Я табой зямля заварожаны
I належу адзiнай табе.