Мне не забыцца песні той даўняе вясны:
-На Мурамскай дарожцы стаялі тры сасны...

Цапер магу прызнацца, тады пачаў кахаць,
Цабе з ніякой кветкай не мог я параўнаць.

Александрына! Цапер прыйшла зіма...
Александрына! Шукаю я - няма!
Александрына! І з песняй ты цвіла...
Александрына! Якою ты была!

Сказаць, што васілёчак, дык фарба ў ім адна,
Сказаць, што ты лілея, - сцюдзёная ж яна.

Сказаць, што ты званочак... Ды ўсіх жа мала іх!..
Такою ты здалася ў семнаццаць год маіх.

Александрына! Цапер прыйшла зіма...
Александрына! Шукаю я - няма!
Александрына! І з песняй ты цвіла...
Александрына! Якою ты была!

Александрына! Цапер прыйшла зіма...
Александрына! Шукаю я - няма!
Александрына! І з песняй ты цвіла...
Александрына! Якою ты была!