Мне не забыцца песні той даўняе вясны: 
"На мурамскай дарожцы стаялі тры сасны". 
Цяпер магу прызнацца - тады пачаў кахаць, 
Цябе з ніякай кветкай не мог я параўнаць. 

Александрына, цяпер прыйшла зіма. 
Александрына, шукаю я - няма... 
Александрына, і з песьняй ты цьвіла. 
Александрына, якою ты была? 

Сказаць, што васілёчак, - дык фарба ў ім адна, 
Сказаць, што ты лілея, - сьцюдзёная ж яна. 
Сказаць, што ты званочак, - ды ўсіх жа мала іх, 
Такою ты здалася ў семнаццаць год маіх. 

Александрына, цяпер прыйшла зіма. 
Александрына, шукаю я - няма... 
Александрына, і з песьняй ты цьвіла. 
Александрына, якою ты была?