Пралятай, чаўночак, пралятай,
Струны нітак льняных закранай,
На іх родную песню звані,
Будзі ў сэрцы дзявочым агні.

Хай з-пад зграбнай дзявочай рукі
Цвітуць макі, чабор, васількі.
Хай красуюць, як з году ў год
на шаўковістых Нёмна лугох.
Пралятай, чаўночак, пралятай,
Хлопча, дзеўкі сваёй не пытай,
Каму з песняй ручнік яна тчэ,
Бо стралою з-пад кроснаў ўцячэ.

Прыпеў:
Пралятай, чаўночак, пралятай,
Струны нітак льняных закранай,
На іх родную песню звані,
Будзі ў сэрцы дзявочым агні.

Пралятай, чаўночак, пралятай,
Калі свахі спякуць каравай,
Тады зорка навокал глядзі –
Ўбачыш зорны ручнік не адзін.

Прыпеў:
Пралятай, чаўночак, пралятай,
Струны нітак льняных закранай,
На іх родную песню звані,
Будзі ў сэрцы дзявочым агні.

Прыпеў:
Пралятай, чаўночак, пралятай,
Струны нітак льняных закранай,
На іх родную песню звані,
Будзі ў сэрцы дзявочым агні.