Ты у халодную ноч адчынiла вакно,
я у цемры,тайком,пераскочыу яго.
Каб даведаўся князь ды пра нашу любоў,
то,напэўна бы,шмат паляцела галоў.
Прыпеу:
Ой,княжна,княжна, скора ночка прайшла,
не паспеў я табой наталiцца.
Ой,княжна,княжна,скора ночка прайшла,
Як па горцы талая вадзiца.
За цябе я аддам i жыццё,i душу.
I ў Бога адно я заўсёды прашу:
каб iмеў я радство з благароднай крывёй,
то,напэўна б,была ты навекi маёй.
Прыпеу... |