Мы за вокнамі дзень залаты,
 нашых рэкаў пявучыя хвалі,
 роднай хаты святыя куты
 ў гэтай мове раз першы назвалі.

 Прыпеў:
 Наша мова – спатканне,
 З казкай, ў цудным дзецкім сне.
 Наша мова – каханне,
 Што прыходзіць да мяне.

 Любай песняй старою гучыш
 з-над калыскі, з гадоў тых дзяцінных;
 салаўіным разлівам ўначы,
 звонам хваляў прыткой ручаіны.

 3-пад вясковых прыветлівых стрэх
 мілагучна звініш ад світання;
 бы дзявочы рассыпчысты смех,
 быццам першае ў сэрцы каханне!

 Прыпеў:
 Наша мова – спатканне,
 З казкай, ў цудным дзецкім сне.
 Наша мова – каханне,
 Што прыходзіць да мяне.

 Святы прадзедаў ты нам адказ,
 якім слаўна ў харомах гудзела!
 Ты — як неба, як сонца для нас,
 быццам наквеццю сад заінелы.
 Мова родная, мова дзядоў!
 Іншай мовы мы сэрцам не чуем.
 Мілагучнасцю любых нам слоў,
 быццам музыкай, душу чаруеш.

 Прыпеў:
 Наша мова – спатканне,
 З казкай, ў цудным дзецкім сне.
 Наша мова – каханне,
 Што прыходзіць да мяне