З мілым я чаромхі цвет, разам абрывала
 І на зорачку адну, шчасце загадала,
 Ой куды ж ты завяла, сцежка палявая,
 Любай міламу была, а цяпер - чужая...
 
Сцежачка, сцежачка, пад нагамі сцеліцца
 І чамусці на двая, паміж намі дзеліцца
 Сцежачка, сцежачка, толькі сэрцу верыцца,
 Мілы верніцца назад, нікуды не дзеніцца...
 
Я за ім не пабягу, нават не заплачу,
 Ні яго і ні сябе, не абвінавачу,
 Будзе думаць пра мяне, плача хай другая,
 Бо звязала разам нас, сцежка палявая.
 
Сцежачка, сцежачка, пад нагамі сцеліцца
 І чамусці на двая, паміж намі дзеліцца
 Сцежачка, сцежачка, толькі сэрцу верыцца,
 Мілы верніцца назад, нікуды не дзеніцца...