1.У крышталь зара вечаровая налівала нам 
Белае віно і чырвонае роўна напалам 
Ростанню было замучонае шкло крыштальнае. 
Белае віно і чырвонае, развітальнае. 

Прыпеў: 
Белае віно і чырвонае – кожнаму сваё, 
Натачонае-залачонае лёсу вастрыё. 
А жыццё такое кароткае: знічкай прамільгне, 
А віно такое салодкае, горкае на дне. 
 
2.Дзве зары, зары, дзве крыштальныя, 
Толькі ўспамінаць 
Вечаровая і світальная разам не гараць. 
Рассякае нас натачонае лёсу вастрыё. 
Белае віно і чырвонае - кожнаму сваё. 

Прыпеў: 
Белае віно і чырвонае – кожнаму сваё, 
Натачонае-залачонае лёсу вастрыё. 
А жыццё такое кароткае: знічкай прамільгне, 
А віно такое салодкае, горкае на дне. 
Белае віно і чырвонае – кожнаму сваё, 

Натачонае-залачонае лёсу вастрыё. 
А жыццё такое кароткае: знічкай прамільгне, 
А віно такое салодкае, горкае на дне. 
Натачонае-залачонае лёсу вастрыё, 
Белае віно і чырвонае – кожнаму сваё. 
Натачонае-залачонае лёсу вастрыё, 
Белае віно і чырвонае – кожнаму сваё. 
Белае віно і чырвонае – кожнаму сваё, 

Натачонае-залачонае лёсу вастрыё. 
А жыццё такое кароткае: знічкай прамільгне, 
А віно такое салодкае, горкае на дне. 
А-а-а яй кожнаму сваё 
А-а-а яй лёсу вастрыё. 
А жыццё такое кароткае: 
Знічкай прамільгне, а віно такое салодкае, 
Горкае на дне.