Патухаюць, цямнеюць высі, 
Зоркі ўспыхваюць над сінявой. 
Да пляча майго прытуліся 
Залатою сваёй галавой. 

Чуеш - вецер, чуеш - вечар, 
Чуеш - ціха шапоча сад. 
На твае худзенькія плечы 
Асыпае ноч зарапад. 

Гэта я з табой вечарую, 
Туманамі цябе я чарую, 
Васількоў шапатліваю моваю 
Зачароўваю, зачароўваю, 
Закалыхваю я цябе. 

І ад рук няўмелых, нясмелых 
Не схаваешся ты нідзе, 
Поўня белая яблыкам спелым 
На далоні твае ўпадзе. 

Ты шапнеш мне адчайныя словы, 
Што шаптаў табе ўчора я, 
Вечаровая, зачарованая, 
Закалыханая мая.