Плыве рэчачка далінкай
Рыбак шмат у ей;
Пакахай мяне,дзяўчынка,
Як рыбкі ручэй!

Без вадзіцы ба ніколі
Рыбкі не жылі;
Без кахання шчасця,долі
Няма на зямлі.

Хто ж кахае, ўсё згадае,
Ад чуе душой;
Не чурайся ж, дзяўчыначка,
Сэрца мне ўспакой.

Разам будзем жыці ў хатцы,
Разам песні пець;
Будзе раем свет здавацца,
Праўдай Ўсё яснець.

Атачу цябе з душою
апекай сваей;
Не зазнаеш ты за мною
Крыўду ад людзей.

Няма з кім дзяліці гора,
Смутку і пацех;
Вылі слёз хоць цэла мора,
Чужым будзе смех.

Хто ж кахае,ўсё згадае,
Адчуе душой;
Не чурайся ж, дзяўчыначка,
Сэрца мне ўспакой.

Жыццё будзе слацца кветкай,
Сонцам заблішчыць;
Гэй,ў долі добрай гэткай
Слёз не будзеш ліць!

Пакахай жа мяне толькі
Усяей душой,
Не дай з жалю марнавацца,
Сэрца супакой!