Нара, нара, нарач. 
Над вадою чаек плач. 
Ой, чаму яны рыдають. 
Гэтак сэрца нам кранаюць.

Бо не могуць расказацi нам iначай. 
Пра няшчаснае каханне Нары з Ачам.
Что пакинули паданне на зямли. 
Як яны пачуццi береглi.

Нара, нара, нарач. 
Над вадою чаек плач. 
Ой, чаму яны рыдають. 
Гэтак сэрца нам кранаюць.

Бо прыпомнiлi, як вырвалася Нара. 
З хишных панскiх рук i пацерак не стала.
Подарунок Ача след пакинуу скрозь. 
Ciнiя азёры поуны слёз.

Нара, нара, нарач. 
Над вадою чаек плач. 
Ой, чаму яны рыдають. 
Гэтак сэрца нам кранаюць.

Бо яны згадалi, як ад пана злога. 
Нара кiнулася з берага крутога.
Як забралi Ача гайдуки у палон. 
Кали ратавау дзяучыну ён.

Нара, нара, нарач. 
Над вадою чаек плач. 
Ой, чаму яны рыдають. 
Гэтак сэрца нам кранаюць.

Бо таму, что забываем пакланiцца. 
На купале прагажуням-беражнiцам.
Что выходяць апауночы з цёмных вод. 
Разам з Нарай водзяць карагод.