КАЗАН КИЧЛЭРЕ

Кил ?ле, Иделне? ?ил?с ?иле,
Юлларга ч?ч?кл?р сип ?ле.
Ак булып, саф булып ист? калсын
Казанны? кадерле кичл?ре.

Туган ил чакырган зур юлларга
Кит?рбез та?нарда без моннан.
Озатып калырсы? безне, Казан,
Баласын очырган кош сыман.
Яш?рбез туган ?ир туфрагында,
Кырларда, Иделд?-ди?гезд?.
Ис?н-сау булсыннар балалар, дип,
Х?ерле юл тел?, Ил, безг?.

Иделг? сузылган айлы юлдан
Тын гына, мо? гына ?ыр ага.
Сагынырбыз, дуслар, бу кичл?рне
Ч?чл?рг? чал керг?н чорда да.
Ал г?лл?р сибегез безне? юлга,
Иделне? ирт?нге ?илл?ре.
М??гег?, гомерг? ист? калсын
Казанны? кадерле кичл?ре.