Miejcie nadzieje!... Nie te licha, marna
co rdzen sprochnialy w watly kwiat ubiera,
lecz te niezlomna, ktora tkwi jak ziarno
przyszlych poswiecen w duszy bohatera.


Miejcie odwage!... Nie te jednodniowa, 
co w rozpaczliwym przedsiewzieciu pryska,
lecz te, co wiecznie z podniesiona glowa
nie da sie zepchnac ze swego stanowiska

Miejcie odwage... Nie te tchnaca szalem,
ktora na oslep leci bez oreza,
lecz te, co sama niezdobytym walem
przeciwne losy staloscia zwycieza.

Przestanmy wlasna piescic sie bolescia,
przestanmy ciaglym lamentem sie poic:
kochac sie w skargach jest rzecza niewiescia,  \ *2
mezom przystoi w milczeniu sie zbroic...       / 

Lecz nie przestanmy czcic swietosci swoje
i przechowywac idealow czystosc;
do nas nalezy dac im moc i zbroje,             \ *2 
by z kraju marzen przeszly w rzeczywistosc.    /