Edyta:

Mój sokole chmurnooki 
Pytaj o mnie gór wysokich 
Pytaj o mnie lasów mądrych 
I uwolnij mnie 

Edyta:

Mój sokole, mój przejrzysty 
Pytaj o mnie nurtów bystrych 
Pytaj o mnie kwiatów polnych 
I uwolnij mnie, mój miły... 

Mieczysław:

Jak mam pytać gwiazd w niebiosach ? 
Są zazdrosne o Twój posag: 
O miłości cztery skrzynie 
I o dobroć Twą 

Edyta:

Mój miły... 

Mieczysław:

Jak mam pytać innych kobiet ? 

Edyta:

Serce me odkryją w Tobie 

Razem:

I choć wiedzą, nie powiedzą 
Nie odnajdę Cię 

Edyta:

Mój sokole gromowładny 
Pytaj o mnie stepów sławnych 
Pytaj tych burzanów wonnych 
I uwolnij mnie 

Mieczysław:

Przez kurhany spopielałe 
Przez hutory w ogniu całe 
Snu już nie znam, step odmierzam 
By odnaleźć Cię 

Edyta:

Mój miły... 

Mieczysław:

Jakże pytać mam księżyca ? 
On się kocha w Twych źrenicach 
Słońce zgoni, step zasłoni 
Nie odnajdę Cię 

Edyta:

Mój miły... 

Mieczysław

Jakże pytać mam Kozaka ? 

Edyta:

Co na miłość chorą zapadł 

Razem:

On by z żalu świat podpalił 
Gdyby stracił...

Mieczysław:

Cię... 

Edyta:

Mnie... 

Mieczysław: 

Gdyby stracił Cię...

Edyta:

Jakże pytać mam księżyca ? 

Mieczysław:

On się kocha w Twych źrenicach 

Razem:

Słońce zgoni, step zasłoni 
Nie odnajdziesz mnie 

Razem:

My wpatrzeni, zasłuchani 
Tak współcześni aż do granic 
W ciemnym kinie, po kryjomu 
Ocieramy łzy.