1.Толькі зноў на дзяцінства сваё азірнуся – 
і ўзляціш ты, мой бусел, вястун дарагі.
У задымленым небе над зямлёй Беларусі,
Над маей галавою ты робіш кругі.
      Прыпеў:
Там дзе светла кахалі, дзе аб шчасці гадалі,
Дзе ў вячэрнім чароце плешча ціхая Друць,
Над маімі шляхамі, над маімі гадамі
Твае белыя-белыя крылы плывуць.
Над маімі шляхамі, над маімі гадамі
Твае белыя-белыя крылы плывуць.

2.Наша доля на радасць была небагатай.
Мы раслі сярод горкіх ваенных атаў.
Ды з высокай буслянкі над бацькоўскаю хатай
Аб надзеі на свята ты мне клекатаў.
       Прыпеў.
3.Колькі я ў родны кут свой цяпер не вярнуся –
Мірным ветрам абдымуць палі і лугі.
Над маёй галавою, над зямлёй Беларусі
Каля самага сонца ты робіш кругі.
       Прыпеў.