Хай пішуць распутнікі постныя вершы,
 А я цябе,любая слаўлю,як грэшнік,
 За тое,што ты не зляклася паверыць,
 У сэрца,якое пастукала ў дзьверы; 

 Прыпеў:
 Мусіць моцна,мусіць верна любіш,
 Калі ноччу,калі ноччу часта будзіш,
 Мусіць моцна,мусіць верна любіш,
 Калі ноччу часта будзіш,ты мяне любіш!
 Калі ноччу часта будзіш,ты мяне любіш!

 Вакно засланіла ад вока ліхога,
 Кашулю адмыла ад пылу дарогі,
 Прынесла галоднаму хлеба кавалак,
 На свежай саломе пасцель мне паслала;

 Прыпеў.

 Сагрэла ў сцюдзёную,лютую восень,
 Калі ж пагасіла святло,мне здалося,
 На правай руцэ,на якой спачывала,
 Усю ноч,не заходзячы сонца палала;

 Прыпеў.

 проігрыш.

 Прыпеў.