Я думай заняты з відна да змяркання: 
Шукаю, сяброўка, табе параўнання. 
Цябе велічаў бы я яснай заранкай, 
Ды ўсім яна дорыць цяпло сваё ўранку. 
 
Прыпеў: 
Да рукі рука дакранаецца, 
Ты ў маім жыцці – цуда-раніца. 
Да рукі рука дакранаецца, 
Ты ў маім жыцці – цуда-раніца. 
 
Цябе назваў бы я чыстай крыніцай, 
Ды кожны, хто хоча ёй можа напіцца. 
Цябе параўнаў бы я з польнаю кветкай, 
Ды першы сустрэчны сарве яе ўлетку. 
 
Прыпеў: 
Да рукі рука дакранаецца, 
Ты ў маім жыцці – цуда-раніца. 
Да рукі рука дакранаецца, 
Ты ў маім жыцці – цуда-раніца.

Я думой занят с зари до сумерек:
Ищу, подруга, тебе сравнения.
Тебя величал бы я ясной Малиновка,
Да всем она дарит тепло свое утром. 

припев:
К руке рука касается,
Ты в моей жизни - чудо-утро.

Тебя назвал бы я чистым источником,
Да каждый, кто хочет ей может напиться.
Тебя сравнил бы я с полевой цветком,
И первый встречный сорвет ее летом. 

припев:
К руке рука касается,
Ты в моей жизни - чудо-утро.
К руке рука касается,
Ты в моей жизни - чудо-утро.